Bezoek SISSA – SCK4

Zürich, 27 tot en met 31 juli 2024

In IJsland hebben sommige van ons een stel maffe Zwitsers ontdekt in onze favoriete bar in Reykjavik (Bravo, écht een aanrader als je er komt, je waant je zo weer in Hooghoudt, maar dan is het bier er duur). We dachten wel ongeveer hetzelfde over schaken (het toernooi, tuurlijk leuk, maar blitzpartijen in de kroeg onder het genot van een biertje, dat is waar het écht om gaat). We werden vrienden. En inmiddels broeders. De Zwitsers hebben ons namelijk uitgenodigd om naar Zwitserland te komen om onze vriendschap te formaliseren in een nieuw zusterverband en het één en ander te  vieren met een klein toernooitje. Challenge accepted.

Zaterdag

Op zaterdag vertrekt de eerste afvaardiging, Wouter, Justin, Olaf en Thijs, vertrokken met de auto. Het vertrek is later dan gepland (7 uur werd half 8, en Thijs was uiteraard zijn telefoon nog vergeten dus er kon nog wel een rondje bij). De rit was lang met veel Baustellen en files. Maar daar merkten de passagiers weinig van, rond een uur of 10 ging het eerste biertje open. Zorgwekkend, want zoveel was er niet mee. Daarom werd, ook ter kostenbesparing, de nodige voorraad bij de Aldi in Duitsland ingeslagen. Pas later werd bedacht dat grenswachten dat mogelijk niet leuk zouden vinden. Die waren  echter kennelijk vrij vandaag, want de grens werd zonder moeite gepasseerd. Binnen de stadsgrenzen van Zürich namen de moeilijkheden echter toe, want een blauw gemarkeerd bewilligungsvak werd niet snel gevonden. Om een uur of 8 was de auto dan uiteindelijk toch geparkeerd en de sleutel die bij de pizzaturk was achtergelaten zat in de pocket. De heren hadden onderweg al gegeten, dus hoefden ze allen de spullen bij Fynn te droppen, één van de Zwitsers die ons thuis wel wilde ontvangen. Fynn zelf was op een verjaardag, dus zijn de heren op eigen houtje de stad in gelopen. Op het Helvetiaplatz werd nader kennisgemaakt met SCK4. Het was al laat voordat weer huiswaarts werd gekeerd. Ze werden welkom gegeten door Fynn. Althans, dat schijnt de bedoeling te zijn geweest. Geen idee, de man lag voor zijn voordeur te slapen. Deze man. Thijs wilde slapen, de rest wilde de stad nog een kansje geven. Dat schijnt echter niet de moeite te zijn geweest.

Zondag

Eerst maar eens uitslapen. Er was geen heel druk programma, want Fynn moest eerst nog even terug naar de verjaardaglocatie omdat hij al zijn spullen kwijt was. Deze man. De boys werden gedropt in de stad. Rond een uur of 18 arriveerde de tweede afvaardiging (Aurore, Kenneth, Pascal, Freerk). Een gezamenlijk diner vond plaats bij Fynn waarbij de officiële vriendschapsgeschenken van het Sissaanse volk werden overhandigd. Kaas en drop voor de vorm. Beerenburg en dropje voor de sfeer. Er werd geborreld. Er werd geschaakt. De stad kreeg nog een kansje. Dat schijnt echter ook niet de moeite te zijn geweest.

Maandag

Niels arriveert rond half 8. Gezamenlijk ontbijt (eieren met Sriracha- en jalapeñosaus, dikke aanrader), gezamenlijk half litertje en opsplitsen voor de morgenactiviteiten. Dat wil zeggen: Thijs gaat werken, Kenneth en Niels gaan slapen, de rest gaat een chill bergwandelingetje doen.

Dachten ze. Want het chille bergwandelingetje blijkt meer dan 600 hoogtemeters (voelde als 2000 volgens Justin) van de dodelijkse berg van Zwitserland te zijn. Dat mag ook geen wonder heten. Het enige regelmatige aan het pad is dat het de hele tijd omhoog gaat, maar verder is het één grote klimpartij, er is geen water of schaduw onderweg en het wordt een gezellig 30 graden zon. Zal vast een chill wandelingetje voor Zwitserse vikings als Fynn wezen, maar de Nederlandse kaaskopjes en papbeentjes hebben er wat meer moeite mee. Maar het uitzicht mag er wezen!

Niels en Kenneth zijn ondertussen ook wakker en gaan chillen op het terras. Chillen wordt een halve liter Weizen. Eén halve liter wordt 2. Het schaakbord gaat uit de tas. Rapid wordt blitz wordt crazyhouse. Ons spelplezier trekt de interesse van de serveerster en, jawel, een schaker. Manou ook bij SCK 4 te spelen. De integratie is nu al gelukt.

We treffen elkaar allemaal weer bij Fynn, en gaan gezamenlijk naar de rivier die dwars door Zürich loopt. Uiteraard schaakborden mee. Niels doet nog even een klein extra slaapje, maar dan gaan de biertjes en stukkendozen toch echt open.

Korby, beweerdelijk één van SCK4’s beste schakers meldt zich en doet ons toch enigszins voor het toernooi morgen vrezen. Dat mag de pret echter niet drukken en dat doet het ook niet als de pizza’s eenmaal besteld zijn. Aurore verslaat Niels met 3-1 en ze staat erop dat dat in dit verslag terechtkomt. Met de magen gevuld en hoge moraal gaat het grootste deel naar bed. Enkelen begeven zich nog naar een veel te hete pool- en tafelvoetbalbar, maar ook hier wordt het een korte nacht. Op de weg terug zorgt Fynn opnieuw goed voor ons door de route naar huis zo te plannen dat we langs tenminste twee avondwinkels komen. Er moeten immers onderweg wel gekoelde halve liters gedronken worden. Deze man.

Dinsdag

Vanavond is het zover. Dan treffen we SCK4 voor het avondtoernooi. Schrijver dezes maakt zich geen zorgen over de kansen. Hoewel het de afgelopen dagen soms wat korte nachten en inspannende dagen zijn gewend, zijn de teamleden wel het één en ander gewend. En non-playing captain Carl heeft weer een uitstekende opstelling neergezet. We kunnen dus met een gerust hart aan het dagprogramma beginnen.

We treffen elkaar in de stad voor een begeleide tour (weer door Fynn, deze man). We zien de universiteit (je gaat de heuvel op met een speciaal daarvoor ingeregelde pullitrein, mét balkon voor rokers uiteraard). We zien de oude stad. We zien de schouwburg. We zien de rivier. We gaan chillen in een parkje want het is warm. Justin en Olaf worden aangezien voor typische Zürichse bierdrinkers en worden daarom door de lokale promotionele media geïnterviewd.

Een biertje, een hotdogje, een zonnetje en een blitzje of 2 later vertrekken we naar het Helvetiaplatz. Het uur van de waarheid.

Ze hebben het er tof voor elkaar trouwens hoor, de Zwitsers van SCK 4. Stel je een soort klein kerkje met een groot grindplein eromheen voor. Op dit plein treft half Zürich elkaar. Er zit onder meer:

Een jeu-de-boules-vereniging

Een openluchtbioscoop

Een hotdog stand

En een schaakclub dus. Wat een stel chille gasten joh. Stuk of 10 biertafels.

Gekoeld pils bij de supermarkt gehaald. Fynn is uiteraard dikke maten met de eigenaar van de hotdog stand en SCK 4 kan van zijn opberghok gebruikmaken. Snap ik wel, want de ganse club bestelt het avondeten bij de man (de completo is precies dat, een complete maaltijd. En een absolute aanrader).

Kennelijk is er toch geen formeel gedeelte over het aangaan van een zusterverband. Dat hoeft ook niet, zo staan SISSA en SCK 4 niet in het leven. Er moet gewoon geblitzt worden. En dat gebeurt. Twee teams van 9 man, round robin, 81 potjes.

Ik heb geprobeerd overzicht te houden op het verloop van onze potjes, maar dat is niet gelukt. Mij is verteld dat we uiteindelijk met 44,5 uit 81 gewonnen hebben en daar kan ik mee leven. Ik heb wel enkele individuele teamleden nog gevraagd naar hun commentaar op hun meest noemenswaardige partij. Dat volgt hieronder.

Freerk had geen noemenswaardige partijen

Aurore had een vlagje op Gaston, de host van de andere groep, terwijl hij in een veel betere positie stond. In haar woorden: “it was sad”.

Kenneth gaf een kwal voor stijlpunten en intimidatiefactor in zijn eerste pot. Het bleek voldoende.

Olaf speelde meerdere waanzinnig sterke, maar helaas wel onreglementaire zetten, wat met zeer goede wil van de arbiter een halfje werd gemaakt. Hij deed het de pot erna opnieuw.

Wouter versloeg Fynn. Dat is noemenswaardig genoeg.

We besluiten de avond met nog wat gemoedelijke potjes. De prestatie van team NL bij het doorgeefschaak tegen Zürich mag niet onbenoemd blijven. Toch kunnen we ook n og wat leren van de Zwitsers, want onze Insta is een “ghost town”, horen we. Onze instagram game kan duidelijk nog verbeterd worden. Met die wijze lessen kunnen we huiswaarts. Uiteraard wel langs diverse avondwinkels.

Woensdag

Afscheid nemen van onze hosts en een hartelijke uitnodiging om ons ook eens op te zoeken (tijdens het jaarlijkse Fischer random toernooi wellicht?). We vertrekken smorgens vroeg. De rest van de dag is Autobahn, zodat we nog op tijd terug zijn voor zomerschaak. Wat een bezoek, wat een chille mensen, die zien we graag nog eens terug. Tot de volgende!

Verslag door Niels