KNSB SISSA 2

[admin]

Forumdraadje voor KNSB SISSA 2

[Sjoerd]

Zenuwen, katers en eindelijk weer een potje schaken

Na anderhalf jaar aan de zijlijn te hebben gestaan mochten we dan eindelijk weer een keer aan de bak in de KNSB competitie, tegen het Emmens Schaakgenootschap van NOSBO-coryfee Jan van Os. Het was mooi om te zien dat er ondanks de moeilijke tijd voor iedereen eigenlijk helemaal niets veranderd is, oude rituelen werden in ere hersteld en zelfs de uitslag was hetzelfde als twee jaar geleden. Waar Maarten om half 5 ’s ochtends al niet meer kon slapen van de zenuwen, waren Wouter en ik rond die tijd net vertrokken van een ouderwets potje indrinken bij Kenneth. Wouter was daarna zelfs nog even blijven hangen bij een feestje van z’n buurman, lag solide rond 7 uur onder de veren en moest om 13:05 door de teamleider uit z’n bed gebeld worden. Mijn god wat hebben we dit gemist!

Van te voren hadden we een plan om ons voor te bereiden tegen, volgens ons, ESG’s sterkste speler Marcel Struik. Ik had mezelf op bord 1 gezet en zijn 1.Pc3 bestudeerd, en op 2 hadden we Jorn gezet die nog een variant tegen Marcel had liggen van een bekerpartij van jaren geleden. Zoals traditie is werd de tactische opstelling direct nutteloos zodra we de opstelling van ESG zagen en Marcel op bord 3 bleek te zitten.

Bord 1 Sjoerd Rookus – Herman Voss
Bord 2 Jorn Torenbosch – Jan Willem Brinks
Bord 3 Tjeerd Santema – Marcel Struik
Bord 4 Maarten Roorda – Jan van Os
Bord 5 Wouter Manenschijn – Douwe Tobben
Bord 6 Wrister Cleveringa – Bastiaan van Os
Bord 7 Ruben Bloemhof – Ton Selten
Bord 8 Niels Brand – Sergei Sarkisyan

Tjeerd mocht het dus proberen tegen Marcel Struik, maar kwam waarschijnlijk net iets minder uit de opening ondanks dat het wel een interessante stelling was met kansen voor beide kanten. Uiteindelijk werd het loperpaar van Marcel helaas erg sterk en moest Tjeerd zijn meerdere erkennen. 0-1 voor Emmen.

Daartegenover stond een gigantische hakpartij van Jorn op bord 2. In een frans vleugelgambiet liet hij zien een groot kenner te zijn en wurgde de zwarte stelling naar het hiernamaals. In de onsterfelijke woorden van onze voorzitter: “wat een stamper, zero chill”. Daar heb ik verder weinig aan toe te voegen anders dan de link naar de partij: https://lichess.org/XSaQtgBA. 1-1.

Ruben kreeg op bord 7 een Bird te verwerken. Hij had een ruimtevoordeel proberen te pakken maar had daarbij ook z’n koning ietwat op de tocht gezet. Hij leek lang zelfverzekerd achter het bord te zitten, maar naarmate de tijd op de klok minder werd begonnen ook de zenuwen toe te slaan. Ergens werd zelfs nog een illegale zet gedaan en in tijdnood werd de koning opgejaagd. 1-2

Niels maakte zijn debuut op bord 8 en het werd een ouderwetse partij waarbij de evaluatie alle kanten op sprong. Vanuit de opening had hij zijn tegenstander getruct met een paardoffer op f7, maar daarna sprong hij iets te liberaal met z’n tempi om en liet hij de tegenstander terugkomen in een koningsaanval. Zijn eigen aanval kwam hierna eigenlijk te laat maar een loperoffer dat niet aangenomen had mogen worden lokte de zwarte koning in de open velden. Schaakje hier, torentje mee pakken daar en de stukken konden in de doos. 2-2

Maarten had op bord 4 tegen Jan van Os een partij die nooit uit de remisemarge geweest is. Maarten kwam misschien in een iets minder toreneindspel terecht maar kon op het eind na actief toreneindspel misschien eerder zelf nog voor wat meer spelen. Remise was echter de terechte uitslag 2,5-2,5

Writser kon ter elfde ure gelukkig nog opgeroepen worden om de verkouden Sophie te vervangen. Op bord 6 speelde hij tegen de zelfde tegenstander als waar hij twee jaar geleden remise tegen had gespeeld. Er kwam een interessante partij op het bord vanuit een schots gambiet, waarbij Writser soms duidelijk compensatie leek te hebben voor een geofferde pion, en soms gewoon een volle pion leek achter te staan. 1 pion werd echter twee pionnen en in de tijdnood ging er ook tactisch iets niet helemaal goed. En dat allemaal voor de ogen van z’n vrouw en kind die waren komen kijken. 2,5-3,5

Mijn tegenstander op bord 1 was in de opening al in een valletje getrapt wat hem een pion en het centrum kostte. Hij probeerde het centrum nog vast te zetten maar het was duidelijk dat zwart erg goed stond. Na wat positioneel geschuif ondernam ik een poging om het centrum mobiel te krijgen maar dit ging gruwelijk mis, de extra pion ging verloren en wit stond waarschijnlijk zelfs beter ineens. Inmiddels moest wit echter ook nog 10 zetten spelen op increment, daarin kon hij zijn voordeel niet converteren vlogen alle tactieken ineens mijn kant op. Toen bij de tijdscontrole een volle toren achter de strijkstok was blijven hangen werd de handdoek in de ring gegooid. 3,5-3,5

Dan blijft de partij van Wouter over. Hij sprong om 13:05 snel z’n bed uit en sjeesde met een knallende koppijn en zonder ontbijt (had toch niks naar binnen kunnen krijgen) naar het DSC. Keurig een kwartiertje te laat zat hij achter het bord en kreeg met zwart een Catalaan te verwerken die hij niet helemaal op de beste manier aanpakte. Toen wit vrijwillig zijn loperpaar op gaf waren de problemen voor zwart echter wel voorbij. Er kwam een ongelijk lopereindspel op het bord waarbij Wouter zelfs nog een pion won. Hij probeerde nog lang door te spelen, er was immers geen gevaar om te verliezen en de uitslag van deze partij zou ook meteen de uitslag van de hele wedstrijd zijn. Ongelijke lopers blijven echter ongelijke lopers en de remisemarge is nooit in gevaar geweest voor wit. 4-4

Al met al sportief gezien een prima wedstrijd waarbij beide teams misschien kansen hebben gehad op meer, maar waar 4-4 uiteindelijk de terechte uitslag is. Er werd nog weer gezellig nagetafeld bij Niels thuis en nu op de zondag ochtend kunnen we weer een paar katers bijturven op het scorebord. Op naar 9 Oktober wanneer we met 3 teams mogen afreizen naar Assen. Dat beloof ook weer zowel dolle pret als doffe ellende de volgende ochtend te worden.

[Anoniem]

Sissa 2 vs Staunton 2¬¬¬

6 november was het weer tijd voor de titanenstrijd van het hoge noorden. Groningen vs Groningen. 5 november was de welbekende titanenstrijd-avond. Een deel van de Sissa 2 leden kan het toch niet laten om het veel te laat te maken en met 4 à 5 uurtjes slaap aan het bord te verschijnen. Dit is niet mijn stijl, dat is bekend. Echter, ik kan mij toch ook niet aan de indruk onttrekken dat het toch altijd wel een effectieve strategie blijkt. Hier valt misschien niet veel over te zeggen, omdat altijd dezelfde mensen met een kater aan het bord verschijnen. Misschien voor de volgende ronde een AB/BA cross-over test overwegen om voor eens en altijd te concluderen wat de toekomstige tactiek van Sissa wordt. Ik stel me wel beschikbaar om lam te gaan. Ik noem geen namen van mensen die zonder alcohol om 10 uur op bed moeten liggen. Kenneth. Oh wacht, die zit niet eens in Sissa 2. Ruben dan. Oh wacht, ik zou geen namen noemen.

Maar Groningen vs Groningen dus. Zelf was ik meer voorstander van de Friese teams, maar die deden dus niet mee. (Ik hoop niet dat ik hierbij mijn plaatsje opgeef voor de volgende wedstrijd tegen Mid-Fryslan) De groen-witten hebben al tal van keren tegen de andere groen -witten gespeeld, dus iedereen kende elkaar van naam. Dat is eigenlijk niet waar. Met veel nieuwe gezichten aan beide kanten was het toch weer een nieuw affiche. Ik hoorde nog wel in een ooghoek dat, nadat Sophie haar voornaam opperde aan haar tegenstander, hij opgetogen klonk: “Aah, Welling?”. Gelukkig is er altijd nog oud meubilair, niet persoonlijk bedoelde Sophie, wat voor herkenning zorgt.

De partijen van bord 1 tot 8.
Maarten had op papier de lastigste tegenstander. De jeugdschaker had meer dan 200 punten in de afgelopen maand gekregen en had ook meer dan 100 punten meer dan Maarten. De herbergier, die die ochtend nog een slechte deal had door een koffer met een sleutel te ruilen, kwam echter in een Londense variant met zwart terecht die hij goed kende en zijn tegenstander iets minder. Daardoor kwam er een vroeg plusje die hij de hele tijd hield, totdat hij uiteindelijk een toren kon insluiten en kon ruilen voor zijn paard. Goede overwinning en mooi puntje!
Ikzelf kwam in een aanvallende pot met een eenzaam paard op e7 gesteund door een pion op f6. Mijn tegenstander dacht dat die het niet zou houden. Ik eigenlijk ook niet. De cavalerie-eenheid bleef echter lange tijd staan, totdat hij zichzelf mocht opgeven om zijn koningstelling open te breken. In tijdnood kwam mijn tegenstander nog wel terug, maar zijn koning bleef te zwak, waardoor ik toch een puntje bij mocht schrijven
Jorn kwam in een redelijk typische doorschijf Frans terecht. Zijn tegenstander had veel ruimte, en dacht met g4 met tempo op Pjorns paard de stelling naar zijn hand te brengen. De dubbel-betaalde docent/promovendus had echter nog genoeg velden voor z’n stukken. Toen zijn jeugdige opponent dames ruilde, waarbij Jorn óók nog eens een verbonden vrijpion kreeg, was het was positioneel wel klaar. Na wat geschuif kon ook Jorn een puntje noteren.
Sophie heeft ook geschaakt heb ik gehoord. Vast goed. Ondanks dat ze slechts 2 borden verder zat, heb ik niks meegekregen. Ze heeft wel een foto van haar notatieformulier gestuurd die ik zelf mocht intypen. Daar ben ik te lui voor. Goede pot heb ik in de coulissen gehoord, puntje voor de teacher (snap je? Want ze is docent Engels XD XD).
Wouters tegenstander opteerde voor het Italiaans, met een wel erg optimistische h3, g4, g5, h4, en uiteindelijk Th3 en Tg3. Wouter pakte dit methodologisch aan door het centrum open te breken terwijl wits koning nog steeds in het centrum stond. Deze probeerde nog te vluchten, maar wits stukken stonden op dit moment al slecht, waardoor ook de elektromechanicaan een kwaliteit won en daarmee de partij
Ruben had een straffe pot tegen zijn tegenstander. Volgens de computer was het uiteindelijk +80, en dat is niet overdreven! De Albertiaan kwam uiteindelijk met een kwaliteit voorsprong in het eindspel. Hier ruilde echter allen pionnen aan de koningsvleugel, waardoor hij met onvoldoende materiaal om door te breken kwam te staan en zo het enige halve puntje van de avond pakte. Zonde, want er had meer ingezeten. Leuk feitje trouwens: Ruben gooit in zijn vrije tijd graag hamsters tegen de muur. Zo leer je nog eens wat.
Writser kwam in een heel frappant eindspel terecht waarbij hij 4 pionnen en een loper tegen 2 toren en 2 pionnen had. (Het vermelden waard, de grijsharige vader blunderde een volledige toren in het proces). De tegenstander liet de pionnen echter zover lopen dat beide torens zich op zouden moeten offeren om de pionnen tegen te houden. Toen bleef er echter nog steeds een pion over voor de mooi-weer-fietser. Ook een puntje op dit bord dus.
Niels heeft zich helemaal onthouden om enige notatie van zijn partij op te sturen. Hier kan ik ook niet het excuus op brengen dat ik zijn partij had kunnen zien, want hij zat minstens 6 meter van me vandaan. Er zullen stukken geruild, pionnen geschoven en koningen aangevallen zijn. De Wet-mulder-rechter kwam hier, blijkbaar, beter uit en mocht zo ook de winst claimen na een bloedstollende partij.

7.5 – 0.5 is dus de uiteindelijke uitslag. Dat is wel even wennen! Na een verlies en gelijkspel in ronde 1 en 2 is dit wel een welkome verrassing. Zowel handhaving als degradatie lijken ver uit het zicht, maar meedoen in de middenmoot is ook leuk.

Na het typisch-oliemulderbrug-festijn zijn we met 16 man bij Lee Garden wezen dineren aan het Nieuwe Ebbinge. Voor toekomstige etentjes: prima aan te raden. Het eten liet even op zich wachten, maar daarna was er meer dan genoeg vegetarisch bami voor iedereen! Daarna nog H’tje. Zelf heb ik daar nog geblitzt tegen Writser. Hij won de 1e 3 partijen. Daarna kwam ik sterk terug met 4,5 uit 5. Dat vond ik het vermelden wel waard. Ik zag ook dat Koen vrij lam was, en ik heb de ‘wortel-snijder-dans’ geleerd van Anne. Ik vond het ook een stomme dans, maar ik heb geveinsd dat het een leuk dansje was om de sfeer te behouden. Nu denk je vast, lezer, ‘waarom meld je dit dan in je waardeloze verslag? Dan verpest je toch alsnog de sfeer?’. Jokes on you, echter, want ze kan helemaal niet lezen. Sfeer gered, 10 ratingpunten gewonnen en Writser huilend naar huis gestuurd. Perfecte dag!

Tjeerd

[Anoniem]

Het is een kille, grijze november zaterdag. Ik sta te verliezen in de regen op het station. Gelukkig is er koffie. Daar zijn ze, de 2 blauwe auto’s die SISSA 2 en een van onze tegenstanders naar Akkrum gaan brengen. Een half uur voor vertrek wordt Sjoerd (el capitan) gebeld omdat de tegenstander van Jorn op bord 1 wegens ziekte niet kan spelen. Jorn moet/kan worden achtergelaten in Groningen. Dat weerhoudt Jorn er verder niet van om, na een foutloze partij, het eerste punt op te tekenen. 0-1.

Half uurtje rijden, de watertoren (inmiddels appartementencomplex? Er zitten raampjes in) bekijken. Auto parkeren. Kroeg in. Jas uit. Naar de borden!

Ruben komt op bord 8 niet helemaal lekker uit de opening in het Hollands. Hij ligt bij een pionnenruil in het midden inmiddels ongeveer twee tempootjes achter, maar zijn tegenstander lost dat voor hem op. Van de drie stukken waarmee hij kan slaan kiest hij precies de verkeerde. Als zijn tegenstander daarna nog een pion die zijn koning moet beschermen laat hangen wordt die ook opgesnoept, waarna zijn tegenstander zijn dame en een stuk moet inleveren voor 2 torens. De grijns van Ruben zegt op dit moment al genoeg, maar zijn tegenstander strijdt door.

Op bord 7 speelt Wouter tegen de versnelde draak van zijn tegenstander. Hij heeft lekker veel ruimte in het midden. De stukken van zwart kunnen geen kant op. Alle tijd. Niks aan de hand. Wouter lijkt er relaxt bij te zitten.

Op mijn eigen bord 6 speelt mijn tegenstander in de opening zijn damezet te vroeg, wat hem op een vervelende penning van zijn paard tegen zijn dame komt te staan. Vanaf daar dacht ik een comfortabele pot te kunnen spelen. Rustig stukken naar voren, oei tweede bak koffie loopt snel door, even plaspauze. Terugkomen. 2 man staan naast mijn bord. Mijn tegenstander ook. Wat is hier aan de hand? Korte blik erop, tegenstander blundert een paard. Hebben! Of toch niet?! Het paard wordt geofferd, mijn koningstelling ligt wijd open. Dat wordt zweten.
Even kijken bij de rest. Op bord 5 mag Sophie het opnemen tegen een Benoni. Dat lijkt allemaal op het eerste gezicht wel lekker te staan. Veel ruimte, paard van tegenstander tegen de dame gepend en het lijkt alsof ze een pion cadeau krijgt. Dat is ook zo, maar alleen als het juiste stuk slaat. Dat gebeurt niet en opeens moet na een tegenaanval de b-pion met dame en toren verdedigd worden.

Door naar bord 4 met Sjoerd aan de knoppen. Hij heeft een lekker positioneel voordeel in een damepionnenspel en lijkt ook nog eens de open a-lijn te krijgen. Het paard van de tegenstander moet naar de wand, er is geen vuiltje aan de lucht. Denkt ie. Maar zijn middenpion hangt, omdat terugslaan zijn loper ongedekt laat. Had Sjoerd, zo verneem ik bij de nabespreking, heus al wel gezien hoor. Maar toch ziet zijn tegenstander het eerder. Een stellingsgelukje redt dit debacle gelukkig. De hangende loper schiet weg en eet ook een pion op. Sjoerd ontspringt de dans. Dat is trouwens niet de laatste keer deze partij.

Op bord 3 speelt Willem een open Siciliaan, waarbij hij de goede loper van zijn tegenstander al heeft mogen afruilen voor een paardje. Het strategische voordeel dat dat hem oplevert houdt hij de rest van de partij aan zich, ook nadat een pionzetje om zijn midden te consolideren hardop door zijn tegenstander wordt weggehoond. Nog wat gedraai met stukken volgt, waarna de dame de stelling van zijn tegenstander weet te infiltreren. En nog een beetje meer. En nog een beetje meer. Een wanhoopszet van de tegenstander om de dame weg te jagen laat de toren hangen, zonder compensatie. Die wordt opgesnoept. Zwart geeft op. 0-2.

Door naar bord 2, waar Maarten in het Hollands een solide partij speelt al staat zijn tegenstander wel lekkerder. De stukken staan dwars door elkaar. Eerlijk gezegd heb ik niet zo goed door wat er hier precies in de stelling zit, maar alles lijkt elkaar wel in evenwicht te houden. Tot Maarten een mogelijke pionnenslag van zijn tegenstander door het midden uitdaagt met een eigen pionnendreiging langs de buitenkant. Zijn tegenstander durft dat wel aan. Tik, daar gaat de pion. Tik, aan de buitenkant ook. Tik, daar gaat een loper. Tik, nog een pion. Tik, de dame eraf. Tik, de dame eraf. Tik, met onderpromotie naar een paard. Met schaak! Maarten komt een zet tekort en begint aan zijn lijdensweg tot het eind van de partij.

Ik zit ook weer aan het bord en hoor achter me dat de tegenstander van Ruben het opgeeft, nadat Ruben te veel dreigingen richting zijn koning had ontwikkeld. Dat is te lastig om tegen te houden zonder dame. 0-3.

Naast me loopt ook Wouters partij op zijn eind. De kwaliteit die zijn tegenstander door een afgetrokken paard met een aanval op de dame moest inleveren bleek te veel om nog te compenseren. Al leek het een tijd lang nog moeilijk om dat ook om te kunnen zetten naar een puntje, is het eigenlijk wel gebeurd als de dames eraf gaan. 0-4.

Op het bord bij Sophie zijn de rollen inmiddels ook nog eens omgedraaid. Ze weet te profiteren van een onhandige damezet van haar tegenstander. Paard neemt een pion, de zwarte dame moet weg en de witte komt erin met schaak. Sophies tegenstander ziet de bui al hangen en laat het niet zover komen. 0-5.

Mijn tegenstander laat me er wel voor werken, maar de aanval die zijn offer mogelijk heeft gemaakt kan worden afgeslagen. Als het stof is neergedaald staat mijn koning omringd door eigen stukken en heb ik een stuk meer. Dat valt niet meer om te draaien, vindt mijn tegenstander ook en al helemaal als hij per ongeluk nog een loper weggeeft. 0-6.

Inmiddels is ook gebleken dat Maartens vrijpion niet gered kan worden. Het eindspel met een volle toren minder biedt hier en daar nog wat kansjes, maar zijn tegenstander smoort die effectief in de kiem. Het is wat het is en meer zit er niet in vandaag. 1-6.

Rest de pot van Sjoerd. Toren, dame en een goede loper voor Sjoerd, tegen toren, dame, paard van zijn tegenstander. De tijd begint te dringen. Beide spelers spelen inmiddels op increment, met nog een stuk of 5 zetten voor extra tijd. Er klinkt rumoer, door de zaal en vanuit de gang. Sjoerds tegenstander vraagt om stilte. Die komt er als Sjoerd zijn aanval inzet door de gaten op de witte velden. Tegenstander reageert, zet druk op zijn loper. Die moet weg nu, toch? Of niet! Met een damezet dreigt Sjoerd mat op 2 manieren, daar heeft hij zijn loper niet meer voor nodig. Maar zijn tegenstander kan zijn loper nemen met schaak in een combinatie van slechts 2 zetten! Vanwege tijdsdruk mist ze dat tactiekje en Sjoerd zwijnt voor de tweede keer in de partij. Er komt wel schaak met paard, maar hij houdt het hoofd koel en zijn tegenstander moet het paard inleveren. Als na nog wat geschuif de dames eraf gaan, is het in 3 zetten klaar. 1-7.

Bij nabespreking onder het genot van een hamburger is de analyse: het had ook anders kunnen lopen vandaag. Maar hey, dat is schaken baby. We nemen een mooie winst mee naar huis en, gelet op de maatregelen, moeten we het daar voorlopig maar mee doen.

Niels

[Sjoerd]

Test

[Anoniem]

Vijf februari was het eindelijk zo ver: we mochten weer aantreden voor een competitieronde. Wanneer was de vorige keer? Dagen geleden? Weken? Maanden? Jaren? Geen idee. Lang geleden vond iemand in China het nodig om een vleermuissoepje te nuttigen en sindsdien is mijn gevoel voor tijd verdwenen. Ik keek als voorbereiding voor dit verslag even naar de rating-grafieken van onze spelers: die vertonen al een jaar of twee geen teken van leven. Treurig. Hopelijk komt daar vanaf nu verbetering in.

Maar goed, waar was ik. Afgelopen zaterdag. Het denksportcentrum was nog als vanouds, met Ria achter de toog alsof ze nooit is weggeweest. Een goed begin van de dag. Ons team, Sissa 2, aangekondigd door de teamcaptain van de tegenstander als een ‘criminele organisatie’ moest aantreden tegen het 4e van GUC. Als je je tegenstander een criminele organisatie noemt schiet je jezelf eigenlijk in de voet. Want heeft Willem Holleeder ooit een potje schaken verloren? Of Pablo Escobar? Ik denk het niet. Er is niemand om het na te vertellen in elk geval. Ook GUC 4 lag snel onder de zoden.

Nu volgt een korte omschrijving van de gespeelde partijen. Met mijn gebruikelijke kanttekening dat 1) ik meestal geen tijd heb om de andere partijen te volgen en 2) voorzover ik de andere partijen volg ik toch niet snap wat er gebeurt op het bord. Dus, neem mijn analyses met een snuf zout.

Op het eerste bord speelde Sjoerd zijn gebruikelijke scherpe Morra. Er werd thematisch een stuk op d5 te koop aangeboden, een kwaliteit werd geofferd en het spel bleef de hele partij vlijmscherp. Taco verdedigde echter sterk, kwam wellicht zelfs wat beter te staan op een gegeven moment maar de pot eindigde in remise.

Willem, onze kersverse vader, te herkennen aan de blauwe wallen onder zijn ogen, speelde op bord twee naar eigen zeggen een “nietszeggend gelijkspelletje”. Toen ik even meekeek (het was een van de weinig stellingen die een beetje overzichtelijk was) leek de stelling van Willem me vervelend – een ontwikkelingsachterstand, een slechte witte loper en wat problemen op de achterste rij. Maar er was niet echt wat aan de hand, een paar accurate zetten later had Willem al zijn problemen opgelost en werd het een snelle remise. Om drie uur konden thuis de luiers alweer verschoond worden.

Op bord drie speelde Niels tegen Jaap Ham. Een Siciliaan. Jaap Ham gooide enthousiast een hoop pionnen naar voren met zwart zonder te rokeren. Al snel stond de zwarte koning open en bloot – helaas was dat ook het geval met de bilnaad van Jaap Ham in de speelhal. Meester Niels liet zich gelukkig niet afleiden, won de zwarte dame en speelde de partij eenvoudig uit. Het recht zegevierde.

Wouter speelde op bord vier Engels, kreeg een prima stelling maar besloot om zijn aandacht te richten op de d3 pion, die in het grotere geheel achteraf niet zo belangrijk bleek te zijn. Wit kreeg een sterk pionnencentrum en een aanval op de koning, won een kwaliteit en in een paar zetten ging de evaluatie helemaal de verkeerde kant op.

Bord vijf: Vader in spe Tjeerd belandde in een chaotische stelling met zijn koning op e3 en nog een hele hoop stukken op het bord. Misschien had zwart met wat accurate zetten een sterke aanval kunnen opzetten maar Tjeerd bleef koel, deed simpelweg betere zetten dan zijn tegenstander en toen zijn tegenstander met een tussenschaakje een toren weggaf was het snel afgelopen.

Van wat er op bord zes gebeurde heb ik niet heel veel meegekregen. Sophie belande in een eindspel met twee torens tegen een dame en hoewel die stelling in theorie wellicht gelijk was probeerde wit enthousiast een matnet te weven. Daardoor bleef de witte koning echter helemaal in zijn eentje achter op h1 en uiteindelijk was het niet de zwarte, maar de witte stelling die een gatenkaas bleek te zijn. Met deze overwinning haalt Sophie de 1800 rating, als ik het goed begrepen heb gisteren. Proficiat!

Op bord zeven zat Ruben te gieren van de zenuwen. Hij belandde in een opening die hij niet echt kende en zat al snel radeloos achter het bord, ook al was zijn stelling helemaal niet zo slecht. Op zet 37 had z’n tegenstander nog een mooi paardoffer kunnen spelen (.. Pe3!). Maar goed, wat maakt dat uit, achteraf makkelijk praten als je de siliconen vriend even hebt aangeslingerd. Het was gewoon een prima, spannende partij. Niet vergeten dat Ruben nog maar een handjevol competitierondes heeft gespeeld. Nog een beetje praktische ervaring omdoen, dan gaat de hartslag vanzelf omlaag en de rating omhoog.

Ondergetekende speelde op bord acht tegen Johan Zwanepol, een oudgediende van een jaar of 85 (?). De vorige ronde speelde ik tegen Henk Seijen (ook een jaar of 90). Een eer om te spelen tegen zulke legendes, echt schitterend dat je op die leeftijd nog schaakt in competitieverband. hopelijk is ons dat ook gegund. Tegelijkertijd denk je natuurlijk ook: als ik maar niet verlies van zo’n oude bok! Dat gebeurde gelukkig niet. Johan gaf op zet 14 een sappige centrumpion weg. Vanaf dat moment was mijn strategie samen te vatten als: ik schuif slapjes door en dan blundert hij vast nog wel wat. Een voorbeeld: mijn witte loper gedurende de partij: c8 – e6 – c8 – f5 – e6 – d7 – c8. Geen enkele ambitie. Rond zet 35 kon ik breken in het centrum met e5, mijn enige actieve zet van de pot. Vrij snel daarna won ik een kwaliteit en toen was de partij bezegeld. Stiekem ben ik wel tevreden. Simpele zetjes, geen blunders, geen tijdnood, geen moment in echt gevaar. Het wint geen schoonheidsprijs maar misschien moet ik maar accepteren dat ik diep van binnen zo’n laffe schaker ben en niet meer zo’n frivole aanvalskunstenaar als, bijvoorbeeld, Sjoerd of Jorn.

Al met al een leuke middag! De afterparties heeft deze oude heer gemist maar die waren ongetwijfeld ook een succes. Mocht de lezer daar een verslag van willen hebben dan is hij op andere teamleden aangewezen.

Ik heb nog wel een laatste kanttekening: Hoe GUC-er Jaap H. zich gedraagt in de speelzaal is een aanfluiting voor GUC en deze competitie onwaardig. De middag was nog leuker geweest als hij zich wat beter gedraagt of, als dat niet kan, thuisblijft.

[RubenBloemhof]

D’r op, of d’r onder!

Het thema van de speelronde van 2 april 2022 voor het tweede team van SISSA. Met promotie in zicht, worden de speelrondes steeds spannender. Ditmaal speelden we tegen Schaakwoude 2. Alhoewel hun resultaten in de competitie niet fantastisch zijn tot dusver, is het zeker geen zwak team, er moest dus gepresteerd worden vandaag om de winst mee te kunnen nemen.
Het was duidelijk dat het team de wedstrijd erg serieus nam, gezien de sterke afwezigheid van het tweede team in het H’tje op de avond voorafgaand aan de speeldag. Dit zorgde in ieder geval voor een team wat de focus op de juiste plek had gelegd.
Enthousiast vertrokken wij vanaf station naar Wâlterswâld. Tijdens de autorit werd er kort gesproken over het vleugelgambiet en de praktische kansen voor wit. Het werd vergeleken met die van het Morra gambiet. Writser merkte op dat ik gewoon het Morra gambiet moest spelen. Verder werd er niet op ingegaan. Waarom is dit relevant? Daar komen we zo meteen achter.

Eenmaal aangekomen de speellocatie, kon men niks anders opmerken dan dat het er erg goed uitzag. De club was in het bezit van mooie borden/stukken en de inrichting was ook kek gedaan. Toen alle SISSA’nen, evenals de tegenstanders, allemaal waren binnengedruppeld, kon de strijd beginnen.

Bord 1: Sjoerd Rookus – Christian Torensma
Bord 2: Niels Brand – Jan Sybren Zagema
Bord 3: Wouter Manenschijn – Cees Banning
Bord 4: Tjeerd Santema – Gerke Ros
Bord 5: Sophie Welling – Jan Torensma
Bord 6: Maarten Roorda – Christiaan Houpst
Bord 7: Ruben Bloemhof – Yaser Alabed Alhanan
Bord 8: Writser Cleveringa – Fedde Verf

Op bord 8 zat Writser. Writser had zwart en bevond zich gauw in een Siciliaans vleugelgambiet. Helaas had hij in de auto niet gevraagd naar variantjes van de opening en na een aantal zetten stond hij een kwaliteit achter. De stelling zag er moeilijk speelbaar uit, maar er waren kansen. Van tijd tot tijd tuurde ik even Writsers richting op, om te kijken naar de spannende pot.
Ik, op bord 7, kreeg zelf de Morra op het bord. Mijn tegenstander koos ervoor om het gambiet af te slaan, wat ik toevallig de avond voorafgaand aan de partij bekeken had. Vrij makkelijk manoeuvreerde ik mij door de opening om een mooi plusje te halen. Met veel ruimte en betere ontwikkeling, hoefde ik geen moment heel lang na te denken.
Op bord 6 speelde Maarten. Ik heb weinig van de partij gezien, behalve dat het leek op de partij waar hij recentelijk met 7 seconden over van mij won op de interne. Gedurende de partij was hij steeds diep aan het rekenen. Zijn tegenstander leek in ieder geval de meeste lol te beleven tijdens de partij.
Bord 5 werd bemand door Sophie. Ze speelde het dame gambiet. De eerste keer dat ik ging kijken bij haar, stond ze in mijn ogen al gewonnen. Het was een partij waar alle winstkansen voor Sophie zijn. Erg prettig, dus.
Op bord 4 speelde Tjeerd. Een afruil slaaf. Wat valt daar over te zeggen?
Zijn tegenstander blunderde in de opening met 7…Lxf3?? Tjeerd kon dit afstraffen met Dxb7, waarna de tegenstander twee hangende stukken had, helaas zag hij het over het hoofd en pakte de loper terug. Zo gingen zij een gelijk middenspel in.
Op bord 3 was Wouter te bewonderen. Hij speelde de saaie variant van de Italiaan. Toen ik hem vroeg naar zijn partij had hij niet meer erover te zeggen dan: “hij speelt het verkeerd, maar ik moet het nog wel afstraffen” of iets in de trant, ik weet het ook niet meer precies. Het zag er in ieder geval goed uit voor Wouter. Ook hier was de opening een succes.
Op bord 2 zat Niels. Niels heeft in vrijwel al zijn partijen echte rommelstellingen, waar hij zelf erg goed in is. Deze week mag dan ook worden toegevoegd aan het rijtje. Hij kreeg een Frans op het bord waar wit geen c3 speelt en hij geen c5. Zijn tegenstander koos voor een agressieve 7.Dg4, waar Niels niet geheel correct mee omging. Hierdoor had Niels een slechtere stelling vanuit de opening, en zag de partij er veelbelovend uit voor zijn tegenstander.
Op bord 1 zat onze kapitein, Sjoerd. Ook hij kreeg een Frans op het bord, waar al gauw de dames werden geruild. Vanuit de opening was het woord “remise” toch wel de eerste associatie van de meeste mensen in de zaal.

Al met al vond ik het spannend. Zouden we kunnen winnen hier? Het was mij op dat moment nog onduidelijk hoe het zich zou afspelen, maar de hoop was zeker aanwezig.

Als eerste was Maarten zijn partij klaar. De partij heb ik niet in kunnen zien, dus ik kan er niet meer erover delen dan de conclusie: een puntje voor zijn tegenstander. 0-1
De tweede partij die afgelopen was, was die tussen Wouter en zijn tegenstander. Echt spannend is de partij nooit geworden. Wouter zag zijn kans, en nam deze gretig aan. Zijn tegenstander moest steeds achteruit spelen en werd gauw overspoeld door de witte stukken. Met een verankerd paard op f5 en stukken die vrijwel allemaal perfect stonden, kon zijn tegenstander niet anders dan opgeven. 1-1.
In de partij van Sophie had ze al snel een stevige aanval op de been. Haar tegenstander had alle koningsvleugelpionnen naar voren gegooid, maar door de elegante 15…Pxg5! kon zij de koningsstelling van haar tegenstander binnendringen. Na een kwaliteit te hebben gewonnen, bracht ze haar eigen koning in veiligheid en begon met al haar stukken activeren. De rest van de partij verliep niet geheel soepel, maar na een blunder van haar tegenstander zag Sophie een combinatie om mat-in-twee te geven. Hier werd gebruik van gemaakt, en het tweede puntje was een feit. 2-1
Tjeerds partij was de volgende die afliep. De afruil slaaf, in combinatie met een dame ruil, zorgde al gauw voor een gelijk eindspel. De pionnen werden tegen elkaar aangeschoven, en er werd nog even gemanoeuvreerd. Kort hierna werd remise afgesproken. 2.5-1.5
Niels zijn partij was tot het einde spannend. Na compleet gewonnen te staan, maakte zijn tegenstander een dubieus stukoffer. Ondanks dat het dubieus was, had zijn tegenstander nog steeds uitstekende kansen. Niels bleef goede zetten doen en had ineens het spel compleet gedraaid. Beide partijen bleven zoeken naar mat, tot Niels uiteindelijk een manier vond om met een mooi dameoffer de partij te besluiten. 3.5-1.5
Na zo’n 3 uur spelen had ik een ruim tijdsvoordeel opgebouwd. Ik kon de hele partij vrij makkelijk schuiven en kon ook nog ergens een kwaliteit snoepen. Overigens viel ik ten prooi aan mijn limitaties en maakte wat onnauwkeurige zetjes. Dit bood tegenspel aan mijn tegenstander, waar hij meteen gebruik van maakte. Dit duurde overigens niet heel lang, want in tijdnood hing hij zijn dame en gaf resoluut de partij op. 4.5-1.5.
Bij aankomst in de analysehal, kreeg ik te horen dat ik het winnende puntje had gescoord. Erg prettig!
Kort na mij volgde Writser. De kwaliteitwinst in de opening was ten koste gegaan van meerdere tempi, waardoor hij actief tegenspel had. Dit tegenspel duurde zolang als zijn tegenstander nog geen koningsveiligheid had gevonden. Toen hij eenmaal zijn koning uit het centrum had gehaald, waren de kansen voor Writser afgenomen en moest hij vechten. Helaas liep het niet goed af, en pakte zijn tegenstander de winst. 4.5-2.5
Last but not least: Sjoerd! Terwijl wij allemaal al klaar waren, zowel met onze partijen als de analyse ervan, was Sjoerd nog steeds een gelijk eindspel aan het doorspelen. Zelf had hij een tactisch vroeg remiseaanbod gedaan, wat werd afgeslagen door zijn tegenstander. Hierna kwamen zij in een lange strijd, waar de evaluatiebalk vrijwel niet van de nul loskomt. Ondanks deze evaluatie, was er wel veel spel over in de stelling. Sjoerd haalde de tijdcontrole nauwelijks, maar kon tenminste even op adem komen. Hierna ging hij, vol goede moed, een eindspel in waar hij voelde dat hij voor twee resultaten aan het spelen was in een 7 tegen 7 en loper tegen paard eindspel. Na de tegenstanders 4-tegen-3 pionmeerderheid te hebben uitgeschakeld door het vastzetten van de f-pionnen, ging hij zelf aanvallen op de damevleugel met zijn 3-tegen-2 meerderheid. Hij verbeterde zijn koning langzamerhand en bleef accuraat spelen. Zijn tegenstander kon niet anders dan achteruit spelen, in de hoop dat Sjoerd ergens een steekje zou laten vallen. Dit deed Sjoerd niet. Hij wist de pionnen af te ruilen op de damevleugel en hield zo een vrijpion over. Hierdoor moest zijn tegenstander wel binnen het bereik blijven, anders kon Sjoerd promoveren. Toen zeker was dat de tegenstander de pion niet kon pakken, wandelde hij zijn koning richting de zwarte pionnen op de koningsvleugel. Het paard kon de koning niet weren, en zodoende kon Sjoerd beginnen met het winnen van de pionnen. Er was nog weinig over voor zijn tegenstander, die ook meteen opgaf. Als een ware caveman Magnus Carlsen had Sjoerd voor een prachtige afsluiting van een prachtige dag gezorgd. SISSA 2 wint in Wâlterswâlt van Schaakwoude 2 met 5.5-2.5.

[Auteur]

Berichten