Op 8 oktober reisden we af naar Lonneker. Omdat we nu in 3B spelen hebben we wat verdere uitwedstrijden, maar zo kom je nog eens op plekken waarvan je nog nooit had gehoord. Of juist wel van had gehoord, indien je een clubgenoot hebt die een lange geschiedenis heeft bij, en nog voorzitter is van diezelfde vereniging.

De SV Lonneker huist in een oud kantinegebouwtje van de lokale IJsbaan, naast een middelgrote plas water die wacht op strenge vorst. Binnen was het in ieder geval lekker knus, de koelkast was goed gevuld en na de formaliteiten konden we beginnen.

Al vroeg kreeg ik in mijn partij een scherpe stelling. Mijn tegenstander kende overduidelijk de theorie en daarom koos ik ervoor om van de hoofdvariant af te wijken. Na 10 zetten kwamen er complicaties op het bord waarbij ik me afvroeg of, gezien zijn snelle spel, de kritieke varianten wel zorgvuldig waren berekend. Door een serie min of meer geforceerde ruilzetten kon ik het centrum openbreken en stond de zwarte koning bloot. De ontstane druk op zijn stelling wist mijn tegenstander niet meer te repareren en ik kon reeds om 15.00 uur een punt bijschrijven.

Dat gaf me ook gelijk tijd om, na een bezoek aan de koelkast, want in Twente drinkt men Grolsch, de rest eens nauwkeurig te bestuderen. En ik werd eigenlijk wel blij van de stellingen die waren ontstaan op de overige borden.

Op 1 had Marcel ruimtevoordeel en een creatief plan om 2 torens lateraal op g3 en h3 te krijgen, op 2 speelde Edim een beter middenspel (mede omdat zijn tegenstander, voor zover ik kon zien, de g-pion offerde zonder duidelijke compensatie), op 4 was het nog onduidelijk voor Kenneth in een echte schuifpot, op 5 had Hemmes een aanval op de flank met tegengestelde rokade, op 6 speelde Wouter een middenspel met dame, torens en lopers waarbij de koning van zijn tegenstander in het centrum moest blijven staan, op 7 had Roorda een pion gegeven voor gevaarlijk initiatief op de zwarte velden en tegen een zwakke koning, en op 8 leek Carl een solide pion voor te staan, mits hij zijn stukken wist te coördineren.

Het duurde niet lang voordat het volgende resultaat bekend was. Hemmes had de witte dame in een knus holletje genesteld op c1, maar toen ze vervolgens werd aangevallen door een loper op h6 kon ze geen kant op. Oeps!

Roorda ging all-in na het afruilen van de vijandige zwartveldige loper, en gaf met Txe6 een volle toren voor wat een beslissende aanval had moeten zijn. Uiteindelijk bleek zwart met nauwkeurig spel er wel uit te komen, en zo werd dit ook een 0 voor ons.

Bij Marcel werden er gaandeweg meer stukken geruild en zodoende kwam er steeds meer lucht in de zwarte stelling, die structureel ook beter oogde. Nadat zijn tegenstander dit secuur uitbuitte moest wit opgeven.

Bij Edim zag de stelling er ook steeds minder rooskleurig uit. Nadat hij lang had gerokeerd kon zijn tegenstander met beide lopers, toren en dame een hoop zwakke velden en pionnen onder vuur nemen. Een zoektocht naar tegenspel leverde uiteindelijk ook niks op, 1-0.

Dat betekende, met 4 punten voor Lonneker, dat Kenneth, Wouter en Carl moesten winnen om een matchpunt mee terug te nemen naar huis.

Carl wees daarom ook het remiseaanbod van zijn tegenstander af. Dat later de extra pion werd teruggegeven, en als klap op de vuurpijl ook nog een gratis paard vanwege een gemiste tactiek, was dan ook heel zuur.

Wouter had ondertussen een ingewikkeld middenspel prima genavigeerd. Hij zag kans om druk te zetten met een snelle h-pion, waardoor hij de toren en koning van zijn tegenstander tot verdediging dwong. Dit zorgde ervoor dat hij tamelijk onbedreigd met zijn eigen koning over de zwakke witte velden richting de overkant wandelde en even later had wit geen mogelijkheden meer om matdreiging te pareren. Strakke pot!

Als laatste probeerde Kenneth nog bloed uit een steen te knijpen nadat er een eindspel met toren, dubbele randpion en ongelijke lopers was ontstaan. Zijn tegenstander moest wel accuraat verdedigen maar dit gebeurde en zodoende was een halfje hier het maximale resultaat.

Al met al een terecht maar toch teleurstellend resultaat, temeer omdat we (zowel op de borden als op papier) gelijkwaardig waren aan de tegenstander en er potentieel wel een overwinning in had kunnen zitten. Felicitaties voor Lonneker!

Op de terugweg becijferden we dat SISSA 1 al 3,5 jaar (!) geen teamoverwinning meer heeft behaald in de KNSB. Mede door een lange periode niet spelen en daarna in de zwaardere 2e klasse, dat wel, maar het blijft een bijzonder treurige statistiek. Hopelijk hebben we de volgende wedstrijd tegen WSG meer peper in de reet en krijgen we de schwung er weer in! Het seizoen is nog lang….

Verslag van Mathijs