SISSA verstevigde vrijdag de koppositie in Groep B na winst tegen Assen in het Denksportcentrum. De match werd 4.5-3.5 in het voordeel van de Groningers. 

In theorie zou dit wel eens een cruciaal duel kunnen blijken voor de ranglijst in de competitie. Vooraf is er genoeg gezegd over de speelomstandigheden, het saaie spel of de verrassende uitslagen. Er is nog hoop, want is er nog hoop is er niet. Je moet aan iedereen uitleggen waarom je gaat schaken en niet achter de tv zit. Gelukkig kunnen schakers allebei. Of zoals ze bij de tegenstander zeggen: Porque no los dos. Die andere tegenstander dan. Opmerkelijk genoeg zijn de teams compleet, maar staan niet alle spelers aan de aftrap; Edim en Kenneth spelen op een naastgelegen veld. Maar zoals het bekende Bosnische gezegde is “het veld minder belangrijk dan de knollen”.

De eerste helft wordt vooral wat rondgetikt en houden de teams elkaar in tactisch evenwicht. Vaak moet er iets gebeuren voordat er iets gebeurt. Het moet gezegd, prachtig steekballetje. Maar zoals later ook zal blijken zit er genoeg vervelend gedrag in de tovenaar uit Rosario. Vervelend gedrag bleef ons op de andere velden gelukkig bespaard. Zoals verwacht. Schakers zijn namelijk over het algemeen veel sportiever dan voetballers. Dat komt doordat er in het schaken geen schwalbes bestaan.

Maarten verkeert in uitstekende vorm dit seizoen. Maar vorm koop je niet op de hoek van de straat en het behoort tot de wetten van het schaken dat op succes vaak een grote teleurstelling volgt. “Deze verliespartij kwam op een ongelukkig moment”, aldus Maarten.

Edim is licht geblesseerd maar speelt door de pijn heen. Deze ’totaalschaker’ weet dat als je niet kunt winnen, je ervoor moet zorgen dat je niet verliest. Maar dan moet je dus ook weten wanneer je niet meer kunt winnen, want niets is zo erg als verliezen terwijl je dacht dat je aan het winnen was terwijl dat niet zo was. Een halfje maken is dan helemaal zo gek nog niet. En als ik zou willen dat je het begreep, had ik het beter uitgelegd.

De bel klinkt. 10 meter sprinten en we zien hoe de scheids heeft besloten zichzelf ook een hoofdrol toe te dichten door een veels te lichte penalty toe te kennen. Er schiet door mijn hoofd dat het daarom waarschijnlijk geen bescheidsrechter heet. Daarna schiet door mijn hoofd dat Maarten dit vast zou kunnen waarderen. Messi legt aan en scoort.

Frits, waarschijnlijk de meest flegmatieke speler van het team, zet zijn naam op het scorebord met een fraaie loperactie. Hij analyseerde: “Je gaat het pas zien als je het door hebt”. Schaak is simpel, maar simpel schaken is het moeilijkste wat er is.

Geschreeuw. Wout ‘Weg Wouthorst’ Weghorst kopt de aansluitingstreffer binnen. Kan het nog?

Koen dribbelt er driftig op los, maar vergeet zijn ambities om te zetten in doelpunten. Praten komt hem bijna op een gele kaart te staan. Of hij de volgende keer weer in de punt van de aanval mag spelen? “Dat is aan de trainer”.

Gejuich. De dying seconds van de wedstrijd. Een ingestudeerde ‘laboratoriumgoal’ van Weghorst zorgt alsnog voor de gelijkmaker en daarmee extra tijd. In dit soort situaties zie je meestal dat het team dat de voorsprong weggeeft een mentale tik krijgt.

Ondertussen weet Kenneth dat het moeilijke van een makkelijke partij is om een op papier zwakkere tegenstander slecht te laten schaken. Vanavond kwam in zijn werkwijze de kern van het edele spel tot uiting. Of zoals hij zelf zegt; “Ik speel vaak op truukjes. Ik houd van truukjes”.

Pieter kwam goed uit de startblokken. Het vervolg is minder duidelijk. Hij had zichzelf in de warmup beloofd voordat hij een fout zou maken, die fout niet te maken. En toen maakte hij die toch. Da’s logisch.

De extra tijd verstrijkt en dat betekent strafschoppen. Nederland mag eerst. Ik meen ergens gelezen te hebben dat je dan statistisch een grotere kans hebt om te winnen. Maar bij dit soort wedstrijden geldt N=1. Biertje tegen de zenuwen. Virgil mist. Op dat moment weet je eigenlijk al dat het niet meer goed gaat komen. En het werd niet meer goed. Illusie armer, maar nu kunnen we allemaal alsnog heel tevreden met onszelf de hele boel boycotten.

Mathijs ging op zoek naar de overwinning en kwam die vanzelf tegen. Ik ben blij met de eenheid in het team, want iedereen doet in principe wat ik vraag. In de partij was het tot het gewonnen eindspel flink werken, maar ik heb uitstekend gespeeld, simpelweg omdat ik niet beter kon.

En toen stond het 4-3 met onze debutant Jordi om de winst binnen te halen. Hij komt geweldig te staan maar vergeet zijn goede spel te belonen en maakt enigzins gelukkig gelijk in de blessuretijd. Hier ontbreekt het nog aan enige ervaring. En ervaring, dat heb je of dat heb je niet. Maar het komt vanzelf.

“Zonder fouten wordt het gewoon 4-4”, wist de teamleider van Assen. De trainer van SISSA was ook kort: “We hebben topspelers en –sorry dat ik arrogant ben– een topcoach”.

Al met al een match met twee gezichten, waarbij uiteindelijk één aan het langste eind trok. Na de wedstrijd slingerde Ria ‘Lahoz’ Rus iedereen op de bon. Nederland gaat naar huis, wij schaken gewoon door. Vanaf nu is iedere wedstrijd een finale.

Verslag door Mathijs